آنچه که لازم است عرض بکنم - که از همهى این مطالب مهمتر است - نسبت حوزههاى علمیه است با انقلاب و نظام اسلامى. هیچ کس در عالم روحانیت، اگر انصاف و خرد را میزان قرار بدهد، نمیتواند خودش را از نظام اسلامى جدا بگیرد. نظام اسلامى یک امکان عظیمى را در اختیار داعیان الىاللّه و مبلّغان اسلام قرار داده. کِى چنین چیزى در اختیار شما بود؟...
این که یک آقائى در یک گوشهاى
عبایش را بکشد به کول خودش، بگوید من به کارهاى کشور کار ندارم، من به نظام
کار ندارم، افتخار نیست؛ این ننگ است. روحانى باید از وجود یک چنین نظامى
که پرچمش اسلام است، قانونش فقه اسلامى است، با همهى وجود استقبال کند.